نقره استرلینگ
هر فلز گران بهایی، پیش از تبدیل شدن به یک قطعه ی زینتی نیازمند آن است تا مقدماتی را بگذراند. نقره در شکل خالص خود یا همان نقره 999، فلزی نرم است. در مقابل خط و خش و کدرشدگی بسیار مقاومت کمی دارد و برای تبدیل شدن به زیورآلات مناسب نیست. چرا که به سادگی و در مدت کوتاهی دراثر استفاده عادی این فلز نرم شکل و فرم خود را نمی تواند حفظ کند.
از طرفی با کشیده شدن به اجسام مختلف به راحتی پر از خط و خش شده و کاملا کدر می شود. و نیازمند پلیش و تمیزکاری مداوم است. طلا هم مشابه به نقره در شکل خالص خود بسیار نرم است و همین مشکلات را به نوعی دارد. به طور کلی اکثر فلزات در شکل خالص خود نا پایدار و یا بیش از حد نرم و انعطاف پذیر هستند. نقره استرلینگ اما آلیاژی از نقره است که این مشکلات را برطرف می کند.
آلیاژ کردن نقره
برای همین است که همه ی فلزات را قبل از استفاده برای کار جواهرسازی آلیاژ میکنند. درست مثل آهن را که برای استفاده آلیاژ میکنند تا به سختی و مقاومت های کششی و برشی و غیره مد نظر مهندس ساختمان برسانند. نقره هم با توجه به قطعه ای که استاد کار در نظر دارد با فلزات دیگری از جمله مس، روی یا دیگر فلزات باشد، میزان این ترکیب 925 واحد نقره و 75 واحد دیگر فلزات است. یعنی نقره استرلینگ همچنان حاوی 92.5 درصد نقره ی خالص است. ناخالصی اضافه شده هم باعث می شود تا محصول نهایی بسیار خوشرنگ تر و با شکل و فرم زیبا تری جلوه کند.
آنچه در نقره استرلینگ مشترک است ترکیب 925 آن است. و در همه جای کره ی خاکی استاندارد جواهرسازی می باشد. اما هر استاد کاری بسته به قطعه ی مورد نظرش ترکیب فلزات متفاوتی را به نقره اضافه می کند. مثلا برخی ترکیب ها اره کشی آسان تری دارند. برخی چکش خوارترند گاه لازم است که آلیاژ ما کمی نرم تر باشد. گاهی لازم است خشک تر باشد این نیز یک رشته ی علمی و تجربی در دست استادکاران است تا در نهایت این فلز را به زیباترین شکل و فرم ممکن و قابل اجرا در بیاورند.
استرلینگ چیست؟
اصطلاح استرلینگ هم از پوند استرلینگ واحد پول بریتانیا آمده است. چرا که پوند در واقع در انگلستان واحد جرم است یعنی هر 453 گرم یک پوند جرم دارد. اگر ما یک پوند نقره استرلینگ را کنار بگذاریم یعنی 453 گرم نقره با آن یک پوند استرلینگ میتوان تولید کرد. در واقع وقتی میگفتند یک پوند قیمت فلان چیز است یعنی معادل یک پوند (453 گرم) نقره باید بدهید.
اما واژه ی استرلینگ خود آنقدر قدیمی است که درباره ی ریشه ی آن بین علما اختلاف افتاده. اما تا پیشینه ی 1000 سال پیش از این توافق بر سر این است که به سکه ی نورمن ها، حکومت آنجلو ساکسون ها در انگستان بین سال های 1066 تا 1154 باز می گردد. که به نام Steorling و به معنی ستاره ی کوچک بوده که در واقع یک پنی قیمت داشته و می بایست وزنی بین 1.3 تا 1.6 رو حفظ می کرده و پادشاهان انگلیسی، بسیاری را سر همین ضرب سکه ی سبک به دار مجازات آویختند. سکه ای که در زیر مشاهده می کنید متعلق به جناب ویلیام اول با دو ستاره ی کوچک در اطراف چهره ی زیبای ایشان هست که می تواند ریشه ی کلمه ی استرلینگ باشد.
امیدوارم از این نوشته لذت برده باشید.
